Mijn studententijd?
Goh, dat was de mooiste tijd van mijn leven: een paar lessen volgen als we goesting hadden, op café zitten met de vrienden, weggaan tot in de vroege uurtjes en ja... af en toe eens wat studeren hé. Geen verantwoordelijkheid, weinig verplichtingen, geen gezeur van een baas....
De realiteit is anders.
Jaren nadat ik afgestudeerd was, had ik, zo rond de examenperiode, vreselijke nachtmerries over black-outs tijdens mondelinge examens, overslapen voor een test, deadlines missen voor een paper of de thesis. Ik herinner me mijn studententijd als een erg leuke periode, maar ook de stress van de deadlines, de druk om te presteren en het chronische geldgebrek.
Volgens KU Leuven heeft 1 op de 5 studenten last van zware stress klachten: verhoogde prikkelbaarheid, emotionele schommelingen, slecht slapen en grote onzekerheid. Wanneer de klachten langer aanhouden dan 6 maanden, kunnen we spreken van burn-out bij studenten.
Hoe herken je een burn-out bij studenten?
Je hebt moeite met opstaan
Je hebt geen zin om je boeken vast te nemen
Je bent niet tevreden over je schoolprestaties en daardoor heb je nog minder zin om te studeren
Je voelt je lusteloos: je hebt geen zin om iets anders te doen
Je ervaart mogelijk ook lichamelijke klachten zoals buikpijn, spierpijn, hoofdpijn
Je hebt geen zin om je vrienden te zien of voelt je moe wanneer je met een vriend/vriendin op stap bent geweest
Je hebt geen energie om wat dan ook te doen
Je voelt je heel onzeker over de toekomst
Welke factoren spelen mee in het ontwikkelen van burn-out bij studenten?
De druk om je ouders, je vrienden of jezelf niet te willen teleurstellen
Financiële druk: dat kan zowel het constante geldgebrek zijn, de druk om bij te verdienen als jobstudent, het schuldig voelen over de (hoge) studiekosten betaald door de ouders waardoor de prestatiedruk ook verhoogd
Sociale druk: het vergelijken met 'peers' die het wel fantastisch doen, angst om er niet meer bij te horen
Druk van de social media: FOMO - fear of missing out, ideale plaatjes op instagram, beelden van het perfecte (studenten)leven
Druk door de digitalisering: het gevoel dat je altijd bereikbaar moet zijn. De digitale stress veroorzaakt door de hoeveelheid prikkels die je dagelijks te verwerken krijgt.
De druk van de prestatiegerichte maatschappij: je moet voldoen aan het perfecte plaatje: je moet direct de juiste richting kiezen, je moet goede punten halen, je mag geen herexamens hebben, je moet binnen de kortste keren je diploma halen, snel de perfecte baan vinden, en het volmaakte gezinnetje stichten.
Maar....
wat als je twijfelt aan je studiekeuze?
wat als je het even niet meer weet?
wat als je geen zin meer hebt om achter de boeken te zitten?
wat als je het gevoel hebt dat niets meer lukt?
Wat als je voor jezelf geen toekomst kan voorstellen.
Troost je: het is OK van het even niet meer te weten. Twijfel is de motor van vooruitgang, ook al heb je het gevoel dat je voor eeuwig blijft hangen in de gevoelens die je nu overvallen.
Je bent jong en het is aan jou om de wereld nog te ontdekken. Dat betekent dat je nu nog niet definitief hoeft te weten wie je wil zijn en wat je zal doen in je leven. Voel je vrij om de nodige tijd te nemen om op onderzoek te gaan.
Je bent jong en je mag 'fouten' maken - of beter gezegd: dingen uitproberen tot er een uitkomst komt die jou echt ligt.Het is net heel belangrijk dat je 'faalt': zo leer je jezelf beter kennen en weet je veel beter wat je niet wil en uiteindelijk wat je wel wil. We leren nu eenmaal veel meer van onze 'stommiteiten' en vergeten veel te snel onze 'successen'. Wan die vinden we maar normaal.
Je bent jong: gun jezelf speeltijd. De juiste balans vinden is in elke fase van ons leven heel belangrijk. Er is 'werk'tijd en er is 'speel'tijd. Dus neem de tijd om te onderzoeken wat je echt leuk vindt buiten je studies. Verder leer je tijdens je studententijd zoveel nieuwe mensen kennen, kan je nieuwe relaties aangaan en ook weer verdergaan.
Je bent jong: zoek uit wat jou energie geeft, doe niet alleen dingen omdat die van je verwacht worden. Het is jouw leven en jij bent degene die het gaat beleven. Dat geeft je vrijheid en tegelijkertijd ook grote verantwoordelijkheid. En door die twee in balans te houden - vrijheid en verantwoordelijkheid - zal de balans tussen energiegevers en energievreters ook in balans blijven.
Wat kan jou helpen?
wees eerlijk met jezelf en durf je keuzes in vraag te stellen
wees moedig en praat erover met anderen: wie weet zitten zij met dezelfde vragen
wees ondernemend en vraag hulp als je het gevoel hebt dat je er niet uitkomt. Er zijn genoeg hulpverleners die je graag helpen om je weg terug te vinden naar je levenspad.
Wie eerlijk is, zal toegeven dat zij/hij het wel eens lastig heeft (gehad). Erover praten geeft lucht en perspectief aan een schijnbaar uitzichtloze situatie. Daarom is het belangrijk om de stap te durven zetten en hulp te vragen. Laat toe dat er iemand meekijkt over je schouder en even meeloopt op je levenspad. Wij zijn samen onderweg, laat je bijstaan als de bergen te hoog lijken en het dal eindeloos lang duurt. Bespreek eerst met je huisarts wat jou zorgen baart en vraag waar je gepaste hulp kan krijgen.