Andere jaren ben ik rond deze tijd net terug van een zelf-retraite aan zee.
Een kleine week trek ik me terug uit mijn vertrouwde omgeving om me voor te bereiden op een nieuw jaar. Ver - wat is ver? - van huis denk ik na over de weg die ik wil bewandelen en wat ik wil inzetten om mijn 'doelen' te bereiken. De lange wandelingen langs de kustlijn, de zilte geur, herhaalde beweging van aanrollende golven met bijhorende geluid, de verre zichten, de speelse wind brengen altijd weer ruimte in mijn hoofd.
Ik heradem.
En dan zijn ze daar: de gedichten. Zonder ik er naar op zoek ga, spoelen ze aan, net als de golven op het strand. Een hiervan deel ik met jullie.
Stilte
Stilte
Spraak laat verstek
volmaakt gebrek aan
Stilte
Zin-loos gebed
Oprecht echt aan
Stilte
zwijgend kabaal
fataal egaal
aan
Stilte